So long Freo, NZ here I come

Lieve familie, vriendjes, vriendinnetjes, ex collega's en ander gespuis.

2 weken geleden heb ik een vrij depressief verslag online gezet, gelukkig heb ik de afgelopen 2 weken goed naar Bassie geluisterd en gaat het eigenlijk bijzonder goed.

De laatste weken zijn voorbij gevlogen, ik heb vrijdag mijn laatste werkdag gehad in de aluminiumfabriek gehad en vreemd genoeg ga ik dat vermoedelijk nog missen ook.

Mijn collega's hebben zelfs aan de baas gevraagd of ik terug mag komen, want het is toch wel erg gezellig met mij op de werkvloer. (Wat mij betreft liever niet natuurlijk maar mezelf een beetje kennende kom ik volledig bankroet terug uit Nieuw Zeeland en heb ik toch weer erg snel werk nodig.)
maar dat is voorlopig nog even koffiedik kijken.

Afgelopen weekend was dus mijn voorlopig laatste weekend in Fremantle en de goden waren mij gunstig gezind en hadden bedacht dat het wel leuk was als de lokale Australian Football Club, de Fremantle Dockers de finale voor het nationale kampioenschap op zaterdag zou spelen.

Een week eerder was al de halve finale en toen werd Sydney verpletterd dus mensen hadden er alle vertrouwen in. De hele stad stond hier zaterdag op zijn kop want ze hadden nog nooit eerder de finale gehaald laat staan gewonnen. De halve binnenstad was afgesloten, rijen voor de kroegen en overal paars en wit ( de kleuren van de Dockers)

Ik had zelf de beslissing genomen om een paar uurtjes te werken in het barretje in de markt waar ik wel vaker werk, om zo 200 dollar uit te sparen inplaats van uit te geven. Na 20 minuten werk was echter wel duidelijk dat de hele stad afgeladen was, maar dat er niemand naar de markt zou komen, na een biertje met de baas mocht ik na 20 minuten dus ook de kroeg (we leven half 1 zaterdagmiddag en de rest van het hostel zat al vanaf 9 uur in de kroeg) Daar aangekomen was het dus al een mooie bende en in een stampvolle kroeg de wedstrijd bekeken.

Helaas voor Freo, hebben ze het niet waar kunnen maken en gingen ze in het laatste kwart van de wedstrijd onderuit. De meeste locals waren hier zeer begrijpelijk kapot van, echter een hostel met 120 backpackers is de ideale locatie voor een feestje op de dag dat de rest van de stad in mineur is. Niemand was echt ondersteboven van het verlies en de sfeer in het hostel was eigenlijk opperbest. Er was een BBQ geregeld en wa al met al een prima dag.

Rond een uur of 8 besefte ik echter dat ik had toegezegd om op zondag in de cruise terminal te werken om 3000 koffers in en uit een cruiseschip te tillen. Ik was daar op dat moment niet echt blij mee dus in enigszins benevelde toestand naar de receptie van het hostel gelopen om mijzelf van de lijst te laten halen. Daar aangekomen het verhaal aan Tom van de receptie gedaan dat ik echt niet kon werken de volgende dag. Hij barst vervolgens in lachen uit en zegt dat ik dat maar aan Stewie moet vertellen ( de kerel die de boat Jobs regelt) en dat het treft want die staat toevallig naast je.

Die kerel heeft me vervolgens twee minuten uit staan lachen en uiteindelijk kwam het er op neer dat ik maar gewoon naar bed moest en me niet aan moest stellen rond 9 uur dus maar mijn bed in gegaan en de volgende ochtend was ik om 8 uur daar.

Nadat Stewie het verhaal van de avond daarvoor in geuren en kleuren aan iedereen had verteld was het tijd om 8 uur lang met koffers te sjouwen. Uiteindelijk de dag prima overleefd en achteraf blij dat ik gegaan was, want toch weer wat extra zakgeld voor Nieuw Zeeland.

Dat was dus afgelopen weekend en vandaag is het alweer maandag en vanavond vlieg ik om 23:45 lokale tijd naar Sydney. Daar kom ik om 6:00 uur lokale tijd aan om om 9:15 door te vliegen naar Christchurch waar ik om 15:00 zal landen. Op donderdagochtend begint dan het avontuur met de Kiwi experience en ga ik 4,5 week lang met een bus beide eilanden rond.

Rond 4 november ben ik dan weer terug in Christchurch en de 5e vlieg ik terug naar Sydney om rond 6 november weer in Fremantle te zijn.

Ik had eerst andere plannen maar Josh een jongen uit het hostel gaat trouwen met een Australische op 9 november en daar moet ondergetekende uiteraard bij zijn. Wat ik vanaf dan ga doen weet ik nog niet, maar dat zal ik t.z.t. wel weer vermelden op dit blog.

Voor nu wens ik jullie allemaal een fijne maandag en mijn volgende blog zal vanuit Nieuw Zeeland komen.

Cheers Thijs.