Bali!!!
Door: Thijs
Blijf op de hoogte en volg Thijs
24 Februari 2014 | Indonesië, Ubud
Goedemiddag,
Inmiddels zit ik in Zeist aan de keukentafel na een heerlijk weekje wintersport in Frankrijk mijn leven te overzien en komen de eerste symptonen van het zogeheten zwarte gat de kop opsteken.
Jullie hebben echter nog een laatste reisverslag van mij tegoed en ik zag net dat ik ruim 3300 pageviews heb gehad het afgelopen jaar dus blijkbaar lezen mensen deze ongein ook nog echt.
30 januari was het tijd om Australie definitief vaarwel te zeggen en het jaar af te sluiten op Bali. De planning was om ruim op tijd te vertrekken en met het openbaar vervoer naar het vliegveld te gaan echter was het de avond ervoor op de een of andere manier erg gezellig geworden en moest ik smorgens al mijn spullen in een tas dumpen en in een taxi springen naar het vliegveld.
Met een houten hoofd van hier tot Tokio ruimschoots op tijd bij het vliegveldaangekomen en daar een voorspoedige vlucht naar Denpasa gehad. Om 5 uur plaatselijke tijd ben ik geland en vanaf daar was het met een taxi naar het hostel dat ik had geboekt.
Het Island hostel was uiteindelijk niet heel makkelijk te vinden maar nadat de taxichauffeur het her en der had gevraagd kwamen we er toch. Het hostel was na maanden OFS zonder airco best wel weer een verademing, grote bedden airco, een zwembad en lekkere loungebanken.
Ik had express een hostel buiten Kuta uitgekozen en dat was een prima keus, de toko was vrij klein maar daardoor wel erg sociaal en binnen een uur zat ik met een redelijk gezelschap bij het zwembad aan mijn eerste bintang.
Die avond op stap geweest in Kuta wat behoorlijk full on is en het best te omschrijven is al als de spaanse costa's of Kreta maar dan met Australiers.
De volgende ochtend wakker geworden en Graig een Australier stelde voor om per scooter naar een of ander strand te gaan. Iedereen op Bali verplaatst zich per scooter en je kan er voor een appel en een ei eentje huren. Merin een Engelsman zei nog dat Bali niet de meest veilige plek is om scooter te rijden als je het nooit doet, maar volgens Craig was het prima te doen.
Uiteindelijk een scooter gehuurd en samen met Craig en Mathilde (een Noorse) de hele dag op de scooter rondgereden, het verkeer op Bali is redelijk bizar maar ook wel weer een geweldige ervaring om tussen honderden brommertjes een beetje over het eiland te rijden. Na de hele dag op de scooter met een heerlijke lunch onderweg, lekker zwemmen en een hoop gezelligheid weer terug naar het hostel gegaan. Die avond lekker gegeten met 12 man bij een lekker indonesisch restaurantje, uiteindelijk niet mee op stap gegaan die avond en de volgende dag met Tasha (een amerikaanse ) en Mathilde een chauffeur gehuurd en een tempel bezocht. De tempel was leuk maar niet enorm bijzonder en na de tempel zijn we naar Potatoe head gegaan in Legian. Dit is een redelijk high end dagresort waar je in lekkere loungebanken van de zonsondergang kan genieten. Chris, Merin, en twee australische meisjes waren hier al en hier hebben we nog lekker twee uur gezeten. Daarna weer ergns gegeten bij een van de vele restaurantjes die Bali rijk is en die avond ging iedereen op tijd naar bed.
De 4e dag met Tasha en Mathilde een dagtour gemaakt langs 3 tempels en een koffieplantage. De dag begon om 9 uur en op het programma stond eerst de koninklijke tempel, vervolgens een authentieke koffieplantage, lunch nog een tempel en vervolgens nog een tempel en diner. Ik kreeg redelijk wat Egypte flashbacks en begon spontaan ook weer tempel moe te worden. Ondanks dat was het wel een gzellige dag en waren het ook erg mooie tempels.
Toen we terugkwamen even opgefrist en op de rest gewacht. Die waren uiteindelijk naar de zelfde tempel geweest als wij de dag waren geeindigd maar daar waren we ze dus misgelopen. Die avond ben ik alleen met Merin naar Kuta geweest maar dat was niet echt een succes, het was zondag en er was niet bijster veel te doen.
De volgende dag was er een van wachten en uitchekken, the Island was dicht gegaan voor onderhoud en we hadden 1 nacht ergens andrs geslapen.Merin Chris en ik ergens en de 4 dames ergens anders. Die dag zou ik met de 4 dames naar Ubud gaan en Chris door naar Yoghjakarta en Merin had nog geen idee.
Na uren van wachten waren de dames uiteindelijk zo ver en gingen we naar Ubud. Onderweg nog langs zilversmeden geweest maar dat was niet echt aan mij besteed. In Ubud aangekomen kwam het met bakken uit de lucht (het was tenslotte regenseizoen dus dan kan je dat verwachten) en dat maakte de zoektocht naar een slaapplaats er niet makkelijker op. Alle dingen waar we langsgingen waren volgeboekt en uiteindelijk kwamen we na 1,5 uur toch nog aan een slaapplaats. De kamers waren niet fantastisch maar het was uiteindelijk goed genoeg.
Die avond ergens heerlijk gegeten bij een van de vele restaurantjes die Ubud rijk is en redelijk op tijd gaan pitten.
De volgende dag gingen de dames Yoga doen bij de yoga barn (Ubud is het spirituele centrum van Bali, en de place to be voor yoga) Ik ben uiteindelijk ook meegegaan en heb vervolgens 1,5 uur afgezien bij een yogales die duidelijk niet voor beginners bedold was. Maar mama kon in ieder geval weer trots zijn en ondanks dat het flink afzien was was het toch ook wel weer erg leuk.
Na de yogales nog even het monkeyforrest bekeken dit is een stukje regenwoud vol met apen en een tempel. Het hoogtepunt van het monkey forrest was toch wel een chinees die zijn bril kwijtraakte aan een aap die vervolgens 4 meter de boom in klom. Ik was naarbinnen gegaan met de Amerikaanse maar omdat die mij inmiddels dusdanig op de zenuwen begon te werken, heb ik die ergens in het apenbos maar strategisch gedumpt. Toen ik uit het bos kwam, kwam ik er echter achter dat ik haar eat pray love boek nog in mijn tas had zitten en daarmee wilde ze naar de medicijnman voor een handtekening (hier was ze al 4 dagen over bezig en was het hele doel van deze reis naar bali, een bezoek aan de medicine man en een handtekekening.) Koekoek dus maar wel veel voer voor flauwe grappen.
Ik had haar echter gedumpt in het apenbos en had haar boek nog in mijn tas waardoor ze het boek dus niet kon signeren. Na 20 minuten wachten bij de uitgang van het apenbos nog steeds geen Amerikaanse dus ik heb uiteindelijk maar eireren voor mijn geld gekozen en terug naar de kamer gegaan. Daar het boek maar neergelegd en toen Ubud weer in om wat rond te struinen en voor een uur durende massage.
Op de weg terug kwam ik de amerikaanse weer tegen en die was niet naar de medicine man geweest want die ging om 3 uur dicht. (Nee ik verzin dit echt niet...) Dus het was gelukkig geen probleem dat ik het boek nog had.
Na een biertje bij het zwembad en een douche waarbij ik mijn onderbroek op de vloer had gelegd en bij het aantrekken zat deze vol met mini mieren die prikte.... heel fijn en vanaf dat moment was ik ook niet meer zo te spreken over de bungalow. Daarna met Tasha en Mathilde naar een traditioneel Balinese dans geweest. Leuk om te zien maar na een half uur is de lol er wel af. Toen duurde het echter nog een half uur en uiteindelijk betrapte ik mezelf erop dat ik de halve voorstelling met een Nederlands meisje wat naast me zat , zat te ouwehoeren. Na de dans weer ergens een hapje gegeten was voor de verandering eens niet uit de kunst was, maar gelukkig goed genoeg.
De volgende dag stond een ecofietstocht op het programma waar Misha een van de 2 australische meiden ons voor had overgehaald. Zij had m al eerder gedaan en was er erg enthousiast over, ze had engelse les gegeven op Lombok en sprak een beetje indonesisch waardoor ze vrij goedkoop de hele fietstocht had geregeld bleek later. Die ochtend vroeg opgehaald met een busje, eerst naar een schitterende locatie gerden voor ontbijt met uitzicht op de vulkaan erg de moeite waard. Vervolgens naar de fietsen toe en vanaf toen was het 3 uur fietsen door de rijstvelden met wederom een beoek aan een koffieplantage en een Balinese compound. Aan het eind van de fietstocht stond er voor de liefhebbers nog 8 kilometer klimmen op het programma en aangezien het fietsen tot dan toe voornamelijk uit down hill zonder trappen bestond moest er toch nog wel even gefietst worden. Ook was ik inmiddels al 2 dagen met 4 dames op stap en een beetje testosteron kon ook geen kwaad.Dus ik 2 britten en een wat oudere duitser besloten uiteindelijk om te gaan klimmen.
Dit viel uiteindelijk nog vies tegen, de luchtvochtigheid op Bali is niet leuk meer en het was al met al toch nog best een serieus stukje klimmen. De route was wel erg mooi en het was zeker de moeite waard, maar ik had niet het idee dat ik ook nog maar 1 druppel zweet over had toen we bij de lunchpost aankwamen. Daar na een welverdiend biertje vervolgens heerlijk geluncht en toen op het gemakje terug naar het hotel.
Daar hadden we besloten weg te gaan, dus moest er een nieuwe accomodatie worden gevonden. Dit lukte uiteindelijk na weer 1,5 uur.
Deze toko had een mooier zwembad en de kamers waren ook een stuk ruimer dus dat was dan wel weer een pre.
Die avond heerlijk gegeten bij een frans indonesisch tentje met heerlijke tonijntartaar. Daar gezellig zitten ouwehoeren met een Waal die een documentaire over Bali aan het maken was en die er al 28 jaar kwam. Aardige vent en had boeiende dingen te vertellen dus dat was wel leuk.
Later die avond begonnen we aan de mission impossible om nachtleven te vinden in Ubud, we hadden gehoord dat het jazzcafe wel wat was maar schijnbaar niet op woensdag. Wel kwamen we daar twee australiers tegen, en de Nederlandse meisjes van de Balinese dans hadden ook in de reisgids gelezen dat je daar moest zijn.... Uiteindelijk met dat gezelschap nog naar een andere tent gegaan. Onder het lopen werd ik ook ineens 31 en ik had al het idee dat het een waardeloze verjaardag zou gaan worden, helemaal omdat Tasha en Mathilde ook nog afhaakte.
Uiteindelijk werd het toch nog een legendarische avond, die toko was enorm fout maar werd daardoor eigenlijk wel weer grappig en de stemming was eigenlijk opperbest. Uiteindelijk was iedereen ervandoor maar bleef ik tot sluitingstijd met de twee nederlandse dames en nog een andere vent uit denhaag tot sluitingstijd hangen. Na nog een laatste biertje bij het zwembad op een gegeven moment maar gaan tukken.
De volgende dag was het 6 februari en dat betekende dat ik jarig was, met wederom een houten hoofd mezelf om 11 uur naar het ontbijt gesleept. Daar lekker ontbeten en vervolgens een beetje zitten facebooken en zwemmen. De Amerikaanse ging naar de medicijnman en de noorse was winkelen en de australische dames waren ergens gaan lunchen.
Rond 13:00 ben ik ook maar gaan lunchen, had gehoord dat er een nederlandse tent was waar ze kroketten hadden, dus dat leek me wel een lekker verjaardagscadeau. Na 2 kroketten weer huiswaarts gegaan en daar even een klein power napje gedaan.
Die avond wezen eten bij Green Leaf en toen nog even naar de nederlandse bar om het gezelschap bitterballen te laten proeven. Na de bitterballen was het weer jazzcafe maar dat was niet zo heel bijzonder die avond.
Uiteindelijk eindigde we weer in die vage bar van de avond ervoor maar hier was ook weinig te doen, dus maar een punt achter de avond gezet.
Die ochtend het was inmiddels vrijdag en ik was vergeten om een boot naar Gili te boeken de avond ervoor, besloot ik maar terug te gaan naar het Island hostel. De Amerikaanse ging ook mee terug dus dat was lekker goedkoop voor de taxi. In het hostel bleek dat Merin er nog steeds was en verder was er ook wel een leuke club mensen. Na een paar bintangs uit eten gegaan en die avond met weer een flinke groep op stap geweest.
De volgende dag eigenlijk niets gedaan en een beetje bij het zwembad gehangen.
De dag erop met andere amerikaanse een Israelische en een spanjaard naar een waterpark geweest. Uber toeristisch maar het was uiteindelijk wel erg leuk. Die avond een rustige avond bij het zwembad gehad en redelijk op tijd naar bed.
De volgende dag was alweer mijn laatste dag en die heb ik doorgebracht bij het zwembad, rond 6 uur een taxi gepakt naar het vliegveld en toen begon met 1,5 dag durende terugreis. Eerst naar Singapore daar 8 uur wachten op mijn volgende vlucht en vervolgens via Dubai naar Amsterdam.
Dinsdagavond 20:30 lande ik op schiphol waar mijn moeder en hans en mijn vader, barbara lars en jasmijn mij op stonden te wachten. Hier nog even een kopje koffie gedronken en toen mocht ik gelukkig mijn bedje in thuis.
Na twee dagen in Ziest lekker naar Frankrijk geweest en nu dus weer in Zeist en gaat het gewone leven weer beginnen.
Iedereen bedankt voor de leuke berichten het afgelopen jaar en voor de tijd en moeite om mijn reisverslagen te lezen en hopelijk tot snel.
Inmiddels zit ik in Zeist aan de keukentafel na een heerlijk weekje wintersport in Frankrijk mijn leven te overzien en komen de eerste symptonen van het zogeheten zwarte gat de kop opsteken.
Jullie hebben echter nog een laatste reisverslag van mij tegoed en ik zag net dat ik ruim 3300 pageviews heb gehad het afgelopen jaar dus blijkbaar lezen mensen deze ongein ook nog echt.
30 januari was het tijd om Australie definitief vaarwel te zeggen en het jaar af te sluiten op Bali. De planning was om ruim op tijd te vertrekken en met het openbaar vervoer naar het vliegveld te gaan echter was het de avond ervoor op de een of andere manier erg gezellig geworden en moest ik smorgens al mijn spullen in een tas dumpen en in een taxi springen naar het vliegveld.
Met een houten hoofd van hier tot Tokio ruimschoots op tijd bij het vliegveldaangekomen en daar een voorspoedige vlucht naar Denpasa gehad. Om 5 uur plaatselijke tijd ben ik geland en vanaf daar was het met een taxi naar het hostel dat ik had geboekt.
Het Island hostel was uiteindelijk niet heel makkelijk te vinden maar nadat de taxichauffeur het her en der had gevraagd kwamen we er toch. Het hostel was na maanden OFS zonder airco best wel weer een verademing, grote bedden airco, een zwembad en lekkere loungebanken.
Ik had express een hostel buiten Kuta uitgekozen en dat was een prima keus, de toko was vrij klein maar daardoor wel erg sociaal en binnen een uur zat ik met een redelijk gezelschap bij het zwembad aan mijn eerste bintang.
Die avond op stap geweest in Kuta wat behoorlijk full on is en het best te omschrijven is al als de spaanse costa's of Kreta maar dan met Australiers.
De volgende ochtend wakker geworden en Graig een Australier stelde voor om per scooter naar een of ander strand te gaan. Iedereen op Bali verplaatst zich per scooter en je kan er voor een appel en een ei eentje huren. Merin een Engelsman zei nog dat Bali niet de meest veilige plek is om scooter te rijden als je het nooit doet, maar volgens Craig was het prima te doen.
Uiteindelijk een scooter gehuurd en samen met Craig en Mathilde (een Noorse) de hele dag op de scooter rondgereden, het verkeer op Bali is redelijk bizar maar ook wel weer een geweldige ervaring om tussen honderden brommertjes een beetje over het eiland te rijden. Na de hele dag op de scooter met een heerlijke lunch onderweg, lekker zwemmen en een hoop gezelligheid weer terug naar het hostel gegaan. Die avond lekker gegeten met 12 man bij een lekker indonesisch restaurantje, uiteindelijk niet mee op stap gegaan die avond en de volgende dag met Tasha (een amerikaanse ) en Mathilde een chauffeur gehuurd en een tempel bezocht. De tempel was leuk maar niet enorm bijzonder en na de tempel zijn we naar Potatoe head gegaan in Legian. Dit is een redelijk high end dagresort waar je in lekkere loungebanken van de zonsondergang kan genieten. Chris, Merin, en twee australische meisjes waren hier al en hier hebben we nog lekker twee uur gezeten. Daarna weer ergns gegeten bij een van de vele restaurantjes die Bali rijk is en die avond ging iedereen op tijd naar bed.
De 4e dag met Tasha en Mathilde een dagtour gemaakt langs 3 tempels en een koffieplantage. De dag begon om 9 uur en op het programma stond eerst de koninklijke tempel, vervolgens een authentieke koffieplantage, lunch nog een tempel en vervolgens nog een tempel en diner. Ik kreeg redelijk wat Egypte flashbacks en begon spontaan ook weer tempel moe te worden. Ondanks dat was het wel een gzellige dag en waren het ook erg mooie tempels.
Toen we terugkwamen even opgefrist en op de rest gewacht. Die waren uiteindelijk naar de zelfde tempel geweest als wij de dag waren geeindigd maar daar waren we ze dus misgelopen. Die avond ben ik alleen met Merin naar Kuta geweest maar dat was niet echt een succes, het was zondag en er was niet bijster veel te doen.
De volgende dag was er een van wachten en uitchekken, the Island was dicht gegaan voor onderhoud en we hadden 1 nacht ergens andrs geslapen.Merin Chris en ik ergens en de 4 dames ergens anders. Die dag zou ik met de 4 dames naar Ubud gaan en Chris door naar Yoghjakarta en Merin had nog geen idee.
Na uren van wachten waren de dames uiteindelijk zo ver en gingen we naar Ubud. Onderweg nog langs zilversmeden geweest maar dat was niet echt aan mij besteed. In Ubud aangekomen kwam het met bakken uit de lucht (het was tenslotte regenseizoen dus dan kan je dat verwachten) en dat maakte de zoektocht naar een slaapplaats er niet makkelijker op. Alle dingen waar we langsgingen waren volgeboekt en uiteindelijk kwamen we na 1,5 uur toch nog aan een slaapplaats. De kamers waren niet fantastisch maar het was uiteindelijk goed genoeg.
Die avond ergens heerlijk gegeten bij een van de vele restaurantjes die Ubud rijk is en redelijk op tijd gaan pitten.
De volgende dag gingen de dames Yoga doen bij de yoga barn (Ubud is het spirituele centrum van Bali, en de place to be voor yoga) Ik ben uiteindelijk ook meegegaan en heb vervolgens 1,5 uur afgezien bij een yogales die duidelijk niet voor beginners bedold was. Maar mama kon in ieder geval weer trots zijn en ondanks dat het flink afzien was was het toch ook wel weer erg leuk.
Na de yogales nog even het monkeyforrest bekeken dit is een stukje regenwoud vol met apen en een tempel. Het hoogtepunt van het monkey forrest was toch wel een chinees die zijn bril kwijtraakte aan een aap die vervolgens 4 meter de boom in klom. Ik was naarbinnen gegaan met de Amerikaanse maar omdat die mij inmiddels dusdanig op de zenuwen begon te werken, heb ik die ergens in het apenbos maar strategisch gedumpt. Toen ik uit het bos kwam, kwam ik er echter achter dat ik haar eat pray love boek nog in mijn tas had zitten en daarmee wilde ze naar de medicijnman voor een handtekening (hier was ze al 4 dagen over bezig en was het hele doel van deze reis naar bali, een bezoek aan de medicine man en een handtekekening.) Koekoek dus maar wel veel voer voor flauwe grappen.
Ik had haar echter gedumpt in het apenbos en had haar boek nog in mijn tas waardoor ze het boek dus niet kon signeren. Na 20 minuten wachten bij de uitgang van het apenbos nog steeds geen Amerikaanse dus ik heb uiteindelijk maar eireren voor mijn geld gekozen en terug naar de kamer gegaan. Daar het boek maar neergelegd en toen Ubud weer in om wat rond te struinen en voor een uur durende massage.
Op de weg terug kwam ik de amerikaanse weer tegen en die was niet naar de medicine man geweest want die ging om 3 uur dicht. (Nee ik verzin dit echt niet...) Dus het was gelukkig geen probleem dat ik het boek nog had.
Na een biertje bij het zwembad en een douche waarbij ik mijn onderbroek op de vloer had gelegd en bij het aantrekken zat deze vol met mini mieren die prikte.... heel fijn en vanaf dat moment was ik ook niet meer zo te spreken over de bungalow. Daarna met Tasha en Mathilde naar een traditioneel Balinese dans geweest. Leuk om te zien maar na een half uur is de lol er wel af. Toen duurde het echter nog een half uur en uiteindelijk betrapte ik mezelf erop dat ik de halve voorstelling met een Nederlands meisje wat naast me zat , zat te ouwehoeren. Na de dans weer ergens een hapje gegeten was voor de verandering eens niet uit de kunst was, maar gelukkig goed genoeg.
De volgende dag stond een ecofietstocht op het programma waar Misha een van de 2 australische meiden ons voor had overgehaald. Zij had m al eerder gedaan en was er erg enthousiast over, ze had engelse les gegeven op Lombok en sprak een beetje indonesisch waardoor ze vrij goedkoop de hele fietstocht had geregeld bleek later. Die ochtend vroeg opgehaald met een busje, eerst naar een schitterende locatie gerden voor ontbijt met uitzicht op de vulkaan erg de moeite waard. Vervolgens naar de fietsen toe en vanaf toen was het 3 uur fietsen door de rijstvelden met wederom een beoek aan een koffieplantage en een Balinese compound. Aan het eind van de fietstocht stond er voor de liefhebbers nog 8 kilometer klimmen op het programma en aangezien het fietsen tot dan toe voornamelijk uit down hill zonder trappen bestond moest er toch nog wel even gefietst worden. Ook was ik inmiddels al 2 dagen met 4 dames op stap en een beetje testosteron kon ook geen kwaad.Dus ik 2 britten en een wat oudere duitser besloten uiteindelijk om te gaan klimmen.
Dit viel uiteindelijk nog vies tegen, de luchtvochtigheid op Bali is niet leuk meer en het was al met al toch nog best een serieus stukje klimmen. De route was wel erg mooi en het was zeker de moeite waard, maar ik had niet het idee dat ik ook nog maar 1 druppel zweet over had toen we bij de lunchpost aankwamen. Daar na een welverdiend biertje vervolgens heerlijk geluncht en toen op het gemakje terug naar het hotel.
Daar hadden we besloten weg te gaan, dus moest er een nieuwe accomodatie worden gevonden. Dit lukte uiteindelijk na weer 1,5 uur.
Deze toko had een mooier zwembad en de kamers waren ook een stuk ruimer dus dat was dan wel weer een pre.
Die avond heerlijk gegeten bij een frans indonesisch tentje met heerlijke tonijntartaar. Daar gezellig zitten ouwehoeren met een Waal die een documentaire over Bali aan het maken was en die er al 28 jaar kwam. Aardige vent en had boeiende dingen te vertellen dus dat was wel leuk.
Later die avond begonnen we aan de mission impossible om nachtleven te vinden in Ubud, we hadden gehoord dat het jazzcafe wel wat was maar schijnbaar niet op woensdag. Wel kwamen we daar twee australiers tegen, en de Nederlandse meisjes van de Balinese dans hadden ook in de reisgids gelezen dat je daar moest zijn.... Uiteindelijk met dat gezelschap nog naar een andere tent gegaan. Onder het lopen werd ik ook ineens 31 en ik had al het idee dat het een waardeloze verjaardag zou gaan worden, helemaal omdat Tasha en Mathilde ook nog afhaakte.
Uiteindelijk werd het toch nog een legendarische avond, die toko was enorm fout maar werd daardoor eigenlijk wel weer grappig en de stemming was eigenlijk opperbest. Uiteindelijk was iedereen ervandoor maar bleef ik tot sluitingstijd met de twee nederlandse dames en nog een andere vent uit denhaag tot sluitingstijd hangen. Na nog een laatste biertje bij het zwembad op een gegeven moment maar gaan tukken.
De volgende dag was het 6 februari en dat betekende dat ik jarig was, met wederom een houten hoofd mezelf om 11 uur naar het ontbijt gesleept. Daar lekker ontbeten en vervolgens een beetje zitten facebooken en zwemmen. De Amerikaanse ging naar de medicijnman en de noorse was winkelen en de australische dames waren ergens gaan lunchen.
Rond 13:00 ben ik ook maar gaan lunchen, had gehoord dat er een nederlandse tent was waar ze kroketten hadden, dus dat leek me wel een lekker verjaardagscadeau. Na 2 kroketten weer huiswaarts gegaan en daar even een klein power napje gedaan.
Die avond wezen eten bij Green Leaf en toen nog even naar de nederlandse bar om het gezelschap bitterballen te laten proeven. Na de bitterballen was het weer jazzcafe maar dat was niet zo heel bijzonder die avond.
Uiteindelijk eindigde we weer in die vage bar van de avond ervoor maar hier was ook weinig te doen, dus maar een punt achter de avond gezet.
Die ochtend het was inmiddels vrijdag en ik was vergeten om een boot naar Gili te boeken de avond ervoor, besloot ik maar terug te gaan naar het Island hostel. De Amerikaanse ging ook mee terug dus dat was lekker goedkoop voor de taxi. In het hostel bleek dat Merin er nog steeds was en verder was er ook wel een leuke club mensen. Na een paar bintangs uit eten gegaan en die avond met weer een flinke groep op stap geweest.
De volgende dag eigenlijk niets gedaan en een beetje bij het zwembad gehangen.
De dag erop met andere amerikaanse een Israelische en een spanjaard naar een waterpark geweest. Uber toeristisch maar het was uiteindelijk wel erg leuk. Die avond een rustige avond bij het zwembad gehad en redelijk op tijd naar bed.
De volgende dag was alweer mijn laatste dag en die heb ik doorgebracht bij het zwembad, rond 6 uur een taxi gepakt naar het vliegveld en toen begon met 1,5 dag durende terugreis. Eerst naar Singapore daar 8 uur wachten op mijn volgende vlucht en vervolgens via Dubai naar Amsterdam.
Dinsdagavond 20:30 lande ik op schiphol waar mijn moeder en hans en mijn vader, barbara lars en jasmijn mij op stonden te wachten. Hier nog even een kopje koffie gedronken en toen mocht ik gelukkig mijn bedje in thuis.
Na twee dagen in Ziest lekker naar Frankrijk geweest en nu dus weer in Zeist en gaat het gewone leven weer beginnen.
Iedereen bedankt voor de leuke berichten het afgelopen jaar en voor de tijd en moeite om mijn reisverslagen te lezen en hopelijk tot snel.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
